مطالعه ای بر روی ایزوترم های جذب میله های انبه غنی شده تهیه شده از پوره انبه نرم رسیده توسط Mir and Nath گزارش شده است. آنها میله های انبه را با شستن و پوست کندن انبه آماده کردند، سپس خمیر را خمیر کردند.
به مدت 2 دقیقه در دمای 91–C حرارت دادند. آنها پودر قند نیشکر، 0.6٪ اسید سیتریک و 1734 ppm متابی سولفیت پتاسیم را اضافه کردند. کل مواد جامد پوره انبه به 30 درصد افزایش یافت.
پوره انبه به طور یکنواخت روی سینی های آلومینیومی پخش شد و به مدت 14 تا 16 ساعت در خشک کن کابینتی با جریان متقاطع در و همکاران خشک شد.
اثر خشک شدن و زمان نگهداری بر خواص فیزیکوشیمیایی لواشک ترش با سس را مورد مطالعه قرار دادند. آنها چرم انبه را با پوره انبه درست کردند که از یک الک 1 میلی متری عبور داده شد.
سپس روی ظروف پتری پخش شد. خشک کردن در یک کوره در دمای 60-C انجام شد تا زمانی که رطوبت چرم انبه به 15-18٪ برسد.
اثر پودر شیر بدون چربی، کنسانتره پروتئین سویا و ساکارز بر رفتار کم آبی، بافت، رنگ و مقبولیت چرم انبه توسط گوجرال و خانا مورد بررسی قرار گرفت.
چرم انبه با شستن و پوست کندن انبه و عبور دادن آن از خمیر تهیه می شد تا خمیر انبه با 10.6 درصد مواد جامد به دست آید. پالپ به مدت 5 دقیقه در دمای C بلانچ شد و سپس سرد شد.
متابی سولفیت پتاسیم (0.2 درصد وزنی بر وزن) هنگام خنک شدن خمیر به خمیر اضافه شد و سپس خمیر در ظروف شیشه ای بسته شد و در دمای C نگهداری شد.
سپس چرم انبه در سینی های آلومینیومی به ابعاد 25.5 سانتی متر × 13 سانتی متر و 2 اینچ خشک شد. در یک خشک کن کابینتی در حدود C و با سرعت هوا 3.5 اینچ بر ثانیه. پروتئین سویا و پودر شیر بدون چربی و ساکارز به پالپ انبه اضافه شد.
آنها دریافتند که این امر به طور قابل توجهی سرعت خشک شدن چرم انبه را کاهش داده و قابلیت انبساط و انرژی را کاهش می دهد.
