به گفته کریس مایل، رئیس Miles of Golf، “گلف” و “گلف رقابتی” تقریبا دو ورزش متفاوت هستند. هر دو سرگرم کننده هستند اما بخش رقابتی بازی آن با لوازم ورزش گلف که مورد استفاده قرار خواهد گرفت را واقعاً متفاوت می کند.
گلف بیشتر در مورد بودن با دوستان و لذت بردن از زیبایی بازی، ورزش و چالش است. گلف رقابتی باید همه چیز گلف را داشته باشد، اما با پیچ و تاب اضافی شکست دادن سایر بازیکنان.
اضافه شدن این تنوع کوچک واقعاً بازی را تغییر می‌دهد. گلف اغلب در طول جلسات کاری یا برای رویدادهای اجتماعی، بدون رقابت زیاد یا هیچ رقابتی بازی می شود. در مقابل، هیچ کس بین “تنیس” و “تنیس رقابتی” تمایز قائل نمی شود، زیرا هدف همیشه برنده شدن یک طرف است.
آنها مانند پرتاب کننده دیسک باد می شوند، غرغر بلندی می دهند، سپس با خشمی که برای فانی ها ناآشنا است منفجر می شوند.
اگر اخیراً مسابقه رانندگی طولانی مانند مسابقات قهرمانی رانندگی طولانی Volvik جهانی (31 اوت تا 6 سپتامبر در Winstar Resort & Casino در اوکلاهاما، در کانال گلف دو روز گذشته) را دیده‌اید، از آنچه ما صحبت می‌کنیم اطلاع دارید. این بچه ها حیوانات هستند.
آنها مانند وزنه برداران و ژیمناست ها تمرین می کنند و قدرت را با انعطاف پذیری ترکیب می کنند تا درایوهای 450 یاردی یا بیشتر را بزنند. سرعت آنها به 150 مایل در ساعت نزدیک می شود و باید تا حدودی دقیق باشند تا ضرباتشان بشمارند. شکی نیست که رقیب مدرن رانندگی طولانی یک ورزشکار است.
با این حال، هنوز این بحث وجود دارد که گلف یک ورزش نیست. بله، من متوجه هستم که گلف بازانی که به سختی می توانند توپ را از زمین خارج کنند، دقیقاً شاهکارهای ورزشی نخبه انجام نمی دهند.
اما باز هم، حرکت دادن یک توپ گلف سفید کوچک با یک چوب کج (همانطور که رابین ویلیامز می‌گوید) به کمی هماهنگی و توانایی ورزشی نیاز دارد، حتی اگر در سطح نخبگان بازی نمی‌کنید.
