این پارامتر که شدت نیز نامیده می شود، موقعیت یک تن رنگ پلاستیک قابل شستشو معین را بین قطب رنگ خالص (با حداکثر اشباع) و خاکستری تعیین می کند. اشباع در مورد محتوای یک رنگ معین از یکی از رنگ های بی رنگ سفید، سیاه یا خاکستریاطلاع می دهد.
نشان می دهد که این رنگ چقدر شدید یا خاموش است. بسته به رابطه بین روشنایی و اشباع، گروه های رنگی زیر متمایز می شوند. روشن با اشباع کم، اغلب به عنوان رنگ غالب نما انتخاب می شود.
رنگ های روشن با اشباع بالا، به راحتی به عنوان رنگ غالب نما انتخاب می شود، خالص، پر جنب و جوش رنگ با اشباع بالا و روشنایی ذاتی. با توجه به اینکه این رنگ ها بیشتر جلب توجه می کنند، باید روی سطوح نسبتاً کوچک استفاده شوند.
تیره با اشباع بالا. با داشتن روشنایی کم، وحدت بصری ایجاد می کنند و تصور ازدحام یا هرج و مرج را ایجاد نمی کنند. رنگ مشخصه ای است که مثلاً آبی را از قرمز یا زرد را از سبز متمایز می کند. صداهایی که توسط یک فرد به عنوان پایه، اولیه برای دیگران درک می شود.
قرمز، سبز، آبی و زرد است. سفید، سیاه و خاکستری به عنوان رنگ درک نمی شوند، بنابراین آنها را آکروماتیک می نامند. شکل سازمانی اصلی سایه های رنگی چرخه رنگ است. یک مدل دو بعدی که نشان دهنده دنباله ای از رنگ ها است.
رنگ قرمز به همراه سفید و سیاه از قدیم الایام مورد استفاده بشر بوده و به عنوان رنگ بسیاری از مواد معدنی با رنگ های زمین پیوند دارد. به عنوان یک رنگدانه، قرمز، که عمدتا از اکسیدهای آهن به دست می آید.
قبلاً در زمان های قدیم استفاده می شد، بنابراین نمادی گسترده ای دارد. بعداً به عنوان یک رنگ محافظ برای عناصر فولادی (به عنوان مثال، پل) محبوب شد. قطب های رنگی “گرما” و “سرما” زرد و آبی هستند.
یک رنگ هر چه به قطب رنگ مربوطه نزدیکتر باشد گرمتر/سردتر است، اما در واقع هر رنگ ممکن است بسته به محیط اطراف سردتر یا گرمتر به نظر برسد. سنگینی خیالی یک رنگ با افزایش روشنایی و اشباع نسبت معکوس دارد و همچنین به رنگ آن بستگی دارد، برای مثال، آبی سنگین تر از سبز است.