صابون نمک دکتر خوش رج کی و کجا به دنیا آمد. در گذشته، صابون با میله های معطر امروزی متفاوت بود و هیچ صابون مایعی که در تلگراف های معمولی فروخته شده در سوپرمارکت ها پیدا می کنیم وجود نداشت.
اولین آثار صابون به بابل باستان برمی گردد. دستور صابونی که 4200 سال پیش بر روی یک قرص گلی ساخته شده بود، دارای ترکیباتی بود: آب، روغن کاسیا و مواد قلیایی.
بنابراین منشا صابون به بابلی ها در حدود 2800 سال قبل از میلاد برمی گردد. آثاری از آن در پاپیروس های مصری و در کتاب مقدس نیز یافت می شود.
در طول قرن ها، صابون برای مصارف متعددی مانند شستن پشم در صنعت نساجی، درمان بیماری های پوستی، رنگ کردن مو و به عنوان مرهم استفاده شده است.
صابون در زمان مصر استفاده از صابون در حدود 1550 قبل از میلاد گسترش یافته بود. همچنین در مصر می توان فهمید که چگونه مصریان باستان از صابونی استفاده می کردند.
از مخلوط کردن روغن های حیوانی و گیاهی با نمک های قلیایی به دست می آمد. در هر صورت، اولین انواع صابون در دوران باستان برای تمیز کردن پارچه ها استفاده می شد.
از صابون در مراقبت از بدن خود استفاده نمی‌کردند، بلکه عمدتاً از روغن‌های معطر و استریجیل استفاده می‌کردند، ابزارهای فلزی منحنی که با آن کثیفی از پوست پاک می‌شد. اما این بدان معنا نیست که صابون توسط این مردمان شناخته شده نبود.
صابون در قرون وسطی بیشتر مراکز تولید صابون در ساونا در ایتالیا و مارسی در فرانسه قرار داشتند. بعدها تولید صابون به شهرهای دیگر مانند جنوا، ونیز و آلیکانته در اسپانیا نیز گسترش یافت.
مخترع واقعی صابون اعراب هستند. باستان شناسی نشان می دهد که اعراب اولین مخترع واقعی چیزی بودند که ما اکنون صابون می نامیم.
این صابون ها با هدف استفاده برای مراقبت از بدن و بهداشت شخصی و با استفاده از مخلوطی بر پایه روغن زیتون و لورل تولید شده اند که هنوز هم عناصر اصلی دستور پخت صابون حلب هستند.
